List do przyjaciela
Skarbie mój złoty,
Przyjacielu drogi!
Ja tak bardzo tęsknie,że umieram z tej trwogi.
Emocje nie opadły,a serce żal ściska.
Moja droga wciąż skręca, choć jest strasznie śliska.
Myślę, że mogę coś zrobić,a los podstawia mi nogi.
Och wróć! Wróć! Wróć!
Rodzina ma znikła wraz z płatkami śniegu,
a życie me w ciągłym jest biegu.
Czas leci , leci i nigdy nie wraca.
Boję się , że i Ciebie stracę.
Trudno mi mówić te bolesne słowa,
choć wiem, że w nich prawda się chowa:
Ja Cię kocham i zawsze kochałam.
Wiem,przez wieki to ukrywałam.
Tu jeden, tam drugi...
lecz cudem jest miłość
Ta do Ciebie jest tą prawdziwą.
Słowa się kończą ,kończy się czas,
pamiętaj ,że miłość zostanie w nas.
Napisałam ten wiersz 01.01.2012 roku. Mój przyjaciel,w którym się zakochałam ,wyjechała za granicę. Nigdy mu nie wysłałam tego wiersza...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz